Of hoe we onze reishonger toch nog konden stillen in 2020
2020 zou het jaar worden waarin we op avontuur trokken door de ongerepte regenwouden van Costa Rica. Maar het werd niets minder dan het jaar van de ‘staycation’. Een begrip waarvan ook wij (letterlijk) de grenzen opzochten… Beter een goede buur dan een verre vriend, toch? Daarom zetten wij met een volgeladen auto koers richting onze zuiderburen, in een verhoopte poging om onze honger naar moeder natuur te stillen. Een onconventionele route langs de minder platgetreden paden van ‘la douce France’, die we zonder schroom doopten tot ‘La Route Verte’, onze eigenzinnige roadtrip door Frankrijk.
Midden augustus 2020, Europa kreunt onder een historische hittegolf. Het kwik klimt dagen, zelfs weken lang vlotjes boven 30 graden. We snakken met z’n allen massaal naar wat verkoeling. En naar een beetje vakantie! Want jawel, uitgerekend nu start onze roadtrip naar Zuid-Frankrijk. God zij dank plannen we vooral tussenstops in bergachtig gebied, dat de nodige schaduw en verfrissing kan bieden.
Smelten voor (of liever in) Saarland
Vergezeld van de gouden avondgloed rijden we door Luxemburg. De GPS geeft aan dat we net voor zonsondergang onze eerste bestemming zullen bereiken: Saarland (Duitsland). Een eigenaardige pitstop voor een roadtrip door Frankrijk – horen we je al denken. Maar na bijna vier uur rijden de ideale eerste slaapplek!
“Als onze roadtrip in België start, proberen we vaak in de late namiddag te vertrekken. Met een slaapplek op een viertal uur rijden begint onze vakantie dan meteen de volgende ochtend met een eerste topper!”
Alleen al aan het accent hier hoor je heel wat Franse invloeden, maar wij komen toch vooral voor de natuur en het erfgoed. Nog voor de bloedhete middagzon struinen we al op twintig meter hoogte over het Baumwimpfelpfad van Saarschleife. Vanaf de top van de uitkijktoren worden we beloond met een pittoresk panorama op de Duitse variant van de Amerikaanse Horseshoe Bend. Al krijgen we er als Limburgers toch ook wel een beetje een thuisgevoel bij, door de gelijkenis met onze eigen bescheiden variant ‘Fietsen door de Bomen’.
Namiddag ruilen we het weelderige groen van de Saarvallei voor een ongezien staaltje industrieel erfgoed. De Völklinger Hütte, een gigantisch staal- en hoogovencomplex, is UNESCO Werelderfgoed. Wanneer we onze wagen parkeren, duidt de thermometer 42 graden aan. Van een authentiek bezoek aan een voormalige ijzersmelterij gesproken!
Wij sliepen in een gezellige AirBnB in Thionville op een half uur rijden van Saarland.
Een Crémant van een landschap
Op dag drie trekken we definitief de Franse grens over. Onze roadtrip door Frankrijk kan nu echt beginnen. De duizenden, symmetrisch uitgelijnde wijnranken verraden dat we stilaan de Elzas binnenrijden… Aan charmante steden geen gebrek! Colmar is misschien wel het meest idyllische in de rij. De kleurrijke vakmanshuisjes en smalle kanalen creëren een feeërieke sfeer. Meer had Walt Disney duidelijk niet nodig als inspiratie voor zijn bekende sprookje ‘Belle en het beest’. Herken je die fontein hier beneden niet van ergens? Dacht het wel!
Als uitvalsbasis voor de Elzas en de naburige Vogezen kozen we het minder bekende, maar daarom niet minder beminde dorpje Bergheim. Bijna even bont als Colmar, maar misschien nog net dat tikkeltje meer authentiek. En bovenal omringd door wijnvelden zover ons (drone)oog kan reiken. De dag afsluiten, doen we uiteraard met een glaasje Crémant d’Alsace op het terras van onze AirBnB. Damn, dit uitzicht pakken ze ons niet meer af!
Overnachten deden we in een AirBnB in Bergheim met uitzicht op de wijnranken.
Na de weelderige Saarlandse bossen en de uitgestrekte wijngaarden van de Elzas, zijn we toe aan onze derde road stop tijdens onze roadtrip door Frankrijk. Hier in de Vogezen trekken we voor het eerst écht de bergen in. En dat is – geloof ons vrij – meer dan welkom! Want we hebben maar één doel: afkoelen! De scenic drive over de ‘Route des Crêtes’ brengt ons naar Lac de Blanchemer. Een natuurlijk meer waar we met volle teugen genieten van het verkwikkende bergwater en het knappe natuurschouwspel rondom ons. De machtige zonsondergang is een welgekomen surplus om de dag in schoonheid te eindigen.
Jura, de geheime Franse schoonheid
Tijdens onze ‘Route Verte’ blijven we flirten met de landsgrens. In het uiterste oosten van het land kronkelen we ons rond de Ballon d’Alsace richting de Jura. Dit stukje Frankrijk is bij ons minder gekend. Net daarom is het zo verrassend mooi!
Niet in het minst de betoverende Cascade des Tufs. Als echte watervaljagers stond deze beauty al een tijdje bovenaan ons lijstje te blinken. Na een korte wandeling vanaf het kerkdorpje Baume les Messieurs bereiken we de mossige rotsen, waarlangs het water moeiteloos naar beneden glijdt. Geen betere plek om te lunchen met de voetjes in het water!
Iets met hemels ontwaken en een totaal foute timing
Onze tent slaan we op aan Lac de Narlay. We scoren een plekje pal aan de rand van het meer. Magisch om in de vroege ochtend bij het openen van onze tentrits te genieten van dit vredige uitzicht. Het geklingel van de koebellen aan de overkant van het meer maakt het plaatje compleet.
“Save the best for last, they said. It will be magical, they said!” Maar niet tijdens de grote droogte van 2020… Onze laatste dag in de Jura hebben we gereserveerd voor de bekende Cascade du Hérisson. Je weet wel, die aaneenschakeling van meer dan zeven volle watervallen, gevoed door de talloze meren van de Jura. Maar de hittegolf van de afgelopen weken heeft de imposante watervallen herleid tot een nietige straal. Wat een teleurstelling!
“Zelfs ervaren watervaljagers maken al eens timing fout! De ‘volle’ watervallen van Hérisson bezoek je best niet middenin een hittegolf. Een bezoekje in het voor- of najaar lijkt ons een beter plan.”
Verkoelen rond smaragdgroene Alpenmeren
Van het middengebergte in de Jura trekken we verder naar het absolute hooggebergte in de Alpen. De komende dagen is Tignes onze luxueuze uitvalsbasis om de randen van het Nationaal Park Vanoise te gaan verkennen.
In de winter is Tignes een winter wonderland, maar in de zomer moet het zeker niet onderdoen aan sportieve bedrijvigheid. Naast de weelderige wandelgebieden kan de echte avonturier er zijn hart ophalen. Hier komen we absoluut nog eens terug om te downhillen!
Het evenwicht tussen bergkammen en gastronomie
Maar voor nu, trekken we met de skilift naar een hoogte van niet minder dan 2.700 meter met onze wandelschoenen strak aangebonden. Een hoogte die trouwens niet iedereen (letterlijk en figuurlijk) onberoerd laat. Maar de indrukwekkende wandeling bovenop de bergkam van de Col de Fesse maakt veel goed! De besneeuwde bergtoppen rondom ons reiken tot ver over de Italiaanse grens… We worden een kleine rilling gewaar, en niet van de koude!
Bekomen van de duizelingwekkende hoogte doen we met een zinnenprikkelend zicht op Lac de Tignes. Vanaf ons balkon genieten we van het smaragdgroene water met spectaculaire rotspartijen op de achtergrond. Een uitzicht om opnieuw even stil van te worden…
Maar Tignes is meer dan alleen avontuur. Ook op culinair vlak vind je hier de figuurlijke top! In Le Kaya trakteren we onszelf op een driegangenmenu om de verloren calorieën tijdens de bergwandeling te compenseren. Een glaasje lokale Savoie-wijn (Chignin-Bergeron van Domaine Ravier) maakt het plaatje helemaal compleet. Een pareltje als je van een frisse witte wijn met citrus afdronk houdt. Cheers!
Wij genoten van twee nachten pure luxe in het boutique hotel Langley Tignes 2000.
Groentjes op een paddle board, what’s SUP?
Vanaf de hoogste bergtoppen van Tignes dalen we terug af naar het lager gelegen Lac d’Aiguebelette. Dit heldere bergmeer aan de voet van de Alpen heeft dezelfde smaragdgroene kleur als het meer in Tignes. Een aanzicht waar we niet snel genoeg van krijgen! Voor het eerst wagen we ons aan een stand-up paddle board. Het rustige water en het idyllische uitzicht lenen zich hier gelukkig perfect toe. Een memorabele eerste, en zeker niet de laatste keer!
“Lac d’Aiguebelette is het perfecte alternatief voor het drukke Lac d’Annecy. En bovendien zijn gemotoriseerde bootjes verboden. Je kan dus in alle rust genieten van de natuur.”
De fantastische flexibiliteit van een roadtrip
We trekken nu al meer dan een week met onze roadtrip door het oosten van Frankrijk, langs de door onszelf uitgeroepen ultieme ‘Route Verte’. Maar is het nu daadwerkelijk een waardig alternatief voor Costa Rica of niet? Uiteraard, niet helemaal… En dat hoeft ook niet! Ieder land heeft z’n eigen schoonheid en charmes. Man, wat hebben wij de voorbije dagen al knappe plekken gespot, zo dicht bij huis! De frisse berglucht ruilen we stilaan terug in voor de warmte. We trekken dieper naar het Zuiden.
Bij de start van onze trip stonden de Calanques nabij Marseille op de planning. Maar, we reizen in 2020 en dat vereist de nodige flexibiliteit door zones die plots rood kleuren. Geen nood, wij zijn flexi! Zo komen we toevallig terecht in de regio Gard. Onderweg stuiten we op een nieuwe waterval: Cascades du Sautadet. Deze snelstromende natuurlijke glijbanen trekken heel wat toeristen. Wij scoren net voor zonsondergang een rustig plekje en genieten er als God in Frankrijk: du pain, du vin et du Boursin!
Ferm gegaard onder de Pont du Gard
Voor wie het nog niet doorhad: wij kicken op water! Is het geen waterval, dan zitten we nogal eens graag met z’n tweetjes in een kajak. Een tocht onder de Romeinse Pont du Gard kan dan ook niet ontbreken tijdens onze doortocht in deze streek.
Het is bakken en braden in onze halve rijpe banaan zo pal op de middag. En eerlijk gezegd ook wel een beetje een olympische slalom. Pont du Gard is in de zomer natuurlijk een ware trekpleister. Maar denk het volk even weg, en de tocht naar het bekende viaduct is zeker een aanrader voor de kabbelende kajakkers onder ons!
Cevennen, de groene diamant op de zuiderse kroon
Geen groene route zonder groene afsluiter! Op aanraden van de Limburgse B&B-uitbaters van Mas Bouzige trekken we voor onze laatste etappe naar het nationale park van de Cevennen. Ronny kent de streek en raadt ons een knappe route aan, die dwars door het natuurgebied snijdt.
Na enkele bergtoppen te hebben gerond, stoten we op een bordje met daarop: ‘Cascade de Runes’. Op dit punt in deze blog kan je wel raden dat wij meteen een pitstop maakten. En terecht! De laatste is meteen ook de meest spectaculaire waterval van onze roadtrip.
De Gorge(ou)s du Tarn
Diep in de Cevennen duiken we de Gorges du Tarn in. Deze lush groene kloof op een dikke 100 kilometer van de Middellandse Zee is onze eindbestemming. We kamperen midden in de kloof aan de rand van de rivier. De dieprode zonsondergang en heldere sterrenhemel krijgen we er gratis bij!
Echt afsluiten, doen we – hoe kan het ook anders – op het water. De Tarn is een heerlijke rivier om op te kajakken. De diepe kloof doet je kilometers lang staren. Afgewisseld met een paar toffe versnellingen, en voldoende strandjes waar we onze kajak even kunnen inruilen voor een strandhanddoek en een frisse Corona. Niet om door te spoelen, maar net nederig te klinken op onze zuiderburen en de een verrassend mooie roadtrip door Frankrijk. Santé!
